چه سخت است با بغض می نویسم وباخنده می خوانی. با ت مام م داد ر نگے های د نیا. به ه ر ز بانی که ب دانے یا ن دانے. خالے ا ز ه ر ت شبیه و ا ستعاره و ایهام. ت نها یک ج مله ب رایت خواه م ن وشت. خاص ت رین م خاط ب خاص د نیا. می شود من بغض کنم. مگر خدایت نباشد که تو اینگونه بغض کنی.

طوفانی ام می کنی با چشمهایی که آرام تر از آرامش است! من برعکس خیلی ها. من عقده ای و بی احس اس. خوشم نمیاد از اونایے که خودشونو بالاتر وبهتر از بقیه میبینن. ﮔﺎﻩ ﻣﺮﺍ ﺿﻌﯿﻔﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﯽ. ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﻨﺪﻡ! .

نہ کسے از ڪنآرم بره حوصلہ دارم نآزشو بخرم ڪہ برگرده . مט آدم بے احسآسے نیستم! مט بے معرفت و نآمرد نیستم . چون یہ زمآنے ڪسآیے وارد زندگیم شدט. ڪہ یہ سرے بآورامو از بیט بردט . نوشته شده در Fri 7 Oct 2011. چقدر نوشته های اینجا بلند گریه می کنند. و شاید حدیث بی قراریست. عاشقانه هایی که نوشتن ندارد.

اگه نظر ندی خفه اش میکنم.

اسیر می دهیم این روزها. اینجا شیاطین مدام شیمیایی می زنند. پر چادرت را حائل کن تا بوی گناه مشامت را نیازارد. نیمه جانی هم که هست . نماز هایت را عاشقانه بخوان. فبلش فکر کن چرا نماز می خوانی. و با چه کسی قرار ملاقات داری. آن وقت کم کم لذت می بری. تکرار هیچ چیز جز نماز در این دنیا قشنگ نیست! .

دلم ارامش میخواهد,در بی دلهره ترین اغوش دنیا. به ﺳﻼﻣﺘﯽ ﻟﺐ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﺪﺕ ﻫﺎﺳﺖ واقعی ﻧﻤﯽ خندن! به سلامتی اونایی که به ظاهر آرومن ولی توی دلشون سونامیه! به سلامتى مامان و بابام که از بچه شانس نیاوردن! به ﺳﻼﻣﺘﯽ اوناییکه ﮐﻪ ﻫﺮﮐﯽ اونارو ﺩﯾﺪ ﮔﻔﺖ ﭼﻘﺪﺭ ﺩﻭﺭﺵ ﺷﻠﻮﻏﻪ ﻭﻟﯽ ﻓﻘﻂ ﺧﻮﺩشون میدونن ﮐﻪ ﭼﻘﺪﺭ ﺗﻨﻬﺎن.

تو ادامه مطلب حرفای خودمه. ازتون میخوام بخونینش تا ازم دلگیر نیشن. هر اومدنی یه رفتنی داره. ﻫﺴﺘﻦ ﺩﺧﺘﺮﺍﻳﻰ ﻛﻪ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﭘﺎﻙ ﺷﺪﻥ. ﻫﺴﺘﻦ ﺩﺧﺘﺮﺍﻳﻰ ﻛﻪ ﻭﻗﺘﻰ ﻳﻪ ﭘﺴﺮ ﭘﻮﻟﺪﺍﺭ. ﭼﻮﻥ ﺩﻟﺸﻮﻥ ﺩﻟﻪ ﻧﻪ ﮊﻟﻪ ! ﻫﺴﺘﻦ ﺩﺧﺘﺮﺍﻳﻰ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺩﻳﺪﻥ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﭘﺴﺮﺍ. ﭼﻮﻥ ﺍﻳﻨﺎ ﺩﺧﺘﺮﻥ ﻧﻪ ﺩﻟﺴﺘﺮ ! ﺍﮔﻪ ﺑﻬﺶ ﺩﭼﺎﺭ ﺑﺸﻦ ﻫﻤﻪ ﻛﺎﺭ ﺑﺮﺍﻯ ﻋﺸﻘﺸﻮﻥ.

ღ د رد ت ל هآیﮯ . کمی که لابه لای نوشته هایم بگردی پیدایم میکنی. روزی خواهم رفت و ديگر هرگز. و ديگر هرگز بر نخواهم خواست. روزی چشمانم برای هميشه بسته.